Reklame

Facebook

Tekstet dhe disa nga fotot e ketij blogu mbrohen nga legjislacioni mbi te drejtat e autorit.. Powered by Blogger.

Followers

Te dashura nena mirembrema!
Jam 35 vjeç dhe kam nje vajze e nje djale! Im shoq eshte italian dhe jetojme ne Itali.
Per femijet deri para pak kohesh kisha nje babysitter qe kujdesej per ta. Them kisha sepse nuk e marrim me, pasi mesueset na thane se vajza kishte shkruar ne hartim se babysitteri e gjuante dhe e denonte me nje kembe, kur nuk sillej mire. Vajza ime eshte 7vjec.
Te njejten gje na tha edhe djali yne 3vjec e gjysme. Mesueset me këshilluan t'i bej vajzes takime me psikologen e shkolles dhe ajo me tha se ka shume mundesi te ishte ashtu. Babysitteri i femijeve e mohoi, por une nuk i besova.
Tani qe ka ikur vajza me tregon akoma cfare i bente. Mua nje babysitter me duhet patjeter se punoj, por vajza ka frike te rrije me to. Cfare mund t'i them per t'a bindur se jo te gjitha te rrahin...?
Ju faleminderit nese me ndihmoni! Gjithe te mirat!


1 comments:

Bebevogelushe said...

E dashur nënë e faqes sonë!
Mendoj se në këtë rast duhet t'i kushtoni kohë dhe të kaloni disa ditë së bashku në mënyrë ekskluzive fëmijëve tuaj. Duke ndenjur me mamin dhe babin për disa kohë fëmijët do ta harrojnë babysitterin dhe do gjejnë qetësinë e munguar.
Pra jo vetëm të kaloni me ta jo vetëm ditë duke u qëndruar pranë, por edhe një numër të madh ditësh duke u qëndruar pranëI
Merrni pushime në punë. Është e vështirë, por jo e pamundur. Keni për të parë si do të ndryshojë gjendja shpirtërore e fëmijëve.
Gjithë urimet tona të përzemërta!